อธิบายสัญญาเช่า 9,000 ปี ของ Guinness ผ่านประวัติศาสตร์อังกฤษ

อธิบายสัญญาเช่า 9,000 ปี ของ Guinness ผ่านประวัติศาสตร์อังกฤษ /โดย ลงทุนแมน
ถ้าเราเป็นเจ้าของที่ดิน แล้วมีคนมาบอกว่าอยากขอเช่าที่ดินเอาไปทำโรงเบียร์ 9,000 ปี เราจะตกลงไหม

เราก็อาจจะคิดว่า ก็เป็นเรื่องที่ดี เพราะส่งต่อให้เป็นมรดกลูกหลานได้เก็บค่าเช่าเรื่อย ๆ แต่อีกมุมหนึ่ง เราก็คงคิดว่า ทำไมต้องเช่านานขนาดนั้น

แต่ถ้าเราเป็นคนอังกฤษ เราจะตอบตกลงในทันที..

เพราะนี่คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับ Guinness ธุรกิจเบียร์ไอร์แลนด์ที่เคยเช่าโรงเบียร์นานถึง 9,000 ปี

ซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความบังเอิญ แต่เกิดขึ้นเพราะประวัติศาสตร์การเช่าที่ดินของอังกฤษมาตั้งแต่อดีต

สัญญาเช่าหลักพันปี เกิดขึ้นมาได้อย่างไร ?
ลงทุนแมนจะเล่าให้ฟัง

จริง ๆ ต้องบอกว่าแม้เรื่องราวของ Guinness จะเกิดขึ้นในประเทศไอร์แลนด์ แต่มรดกสัญญาเช่าหลักพันปีแบบนี้
ก็ได้รับอิทธิพลมาจากอังกฤษด้วย

เพราะในช่วงเวลาหนึ่ง ดินแดนส่วนนี้เคยอยู่ภายใต้การปกครองของอังกฤษ แต่ต่อมาก็ได้แยกออกไป เหลือเพียงแค่ไอร์แลนด์เหนือที่ยังเป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร

โดยแนวคิดการปล่อยให้เช่าที่ดินนี้ ก็ต้องย้อนกลับไปในสมัยยุคกลางของยุโรป ราวประมาณปี ค.ศ. 1200 ที่มีระบบเศรษฐกิจที่เรียกกันว่า ฟิวดัล

ฟิวดัล เป็นระบบเศรษฐกิจที่กษัตริย์เป็นเจ้าของที่ดิน
และแบ่งกรรมสิทธิ์ที่ดินให้กับขุนนางต่าง ๆ แล้วขุนนาง
ก็จะไปจ้างคนทั่วไปให้มาทำกินในที่ดินพวกนี้อีกที

แต่ขุนนางที่ได้ที่ดินจากกษัตริย์ไป ก็ไม่ได้ให้คนทั่วไปมาทำกินในที่ดินแบบฟรี ๆ เพราะขุนนางก็จะคิดค่าเช่าที่ดิน
ให้กลายเป็นแหล่งรายได้ต่อเนื่องของตัวเองไปด้วย

อย่างไรก็ตาม ธรรมเนียมการให้เช่าที่ดินของอังกฤษ
จะมีความพิเศษไม่เหมือนใคร เพราะคนที่ต้องการเช่าที่ดิน ต้องจ่ายสิ่งที่เรียกว่า “Peppercorn” เพิ่มเติม

Peppercorn เป็นสัญลักษณ์ที่คนต้องการเช่า มอบให้ขุนนางเพื่อยอมรับว่าตัวเองไม่ได้มีกรรมสิทธิ์ในเจ้าของที่ดิน แต่ยังเป็นของขุนนางเจ้าของที่ดินตามเดิม

ซึ่งสมัยก่อน จะใช้พริกไทยเพื่อเปิดสัญญาเช่าที่ดินตรงนี้
เพราะเป็นสิ่งเล็ก ๆ แต่มีค่ามากในฐานะเครื่องเทศสำคัญ จึงกลายเป็นที่มาของชื่อ Peppercorn นั่นเอง

จนเวลาผ่านไป แม้ระบบเศรษฐกิจแบบฟิวดัลจะล้มหายไป
แล้วแทนที่ด้วยระบบเศรษฐกิจใหม่มากขึ้น แต่ธรรมเนียมการให้เช่าที่ดินตรงนี้ก็ยังไม่หายไปไหน

เพราะเหล่าขุนนางและเจ้าของที่ดินเดิม ก็ยังไม่อยากเสียรายได้จากค่าเช่าตรงนี้ไป จึงยังคงธรรมเนียมการให้เช่าระยะยาวแบบนี้ไว้อยู่เช่นเดิม

และธรรมเนียมแบบนี้เอง ก็น่าจะส่งผลไม่น้อยกับชาวไอริชอย่างคุณ Arthur Guinness ที่ตัดสินใจทำสัญญาเช่าโรงเบียร์นานถึง 9,000 ปี ในราคาปีละ 45 ปอนด์ (แต่ไม่มีข้อมูลบอกว่า มีเงื่อนไขการปรับขึ้นค่าเช่าอย่างไร)

ถ้าดูผิวเผิน ก็เหมือนเป็นแค่การเช่าเพื่อป้องกันความเสี่ยงต้นทุนธุรกิจเพิ่มขึ้นทั่วไป แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า นี่เป็นเรื่องปกติของยุคนั้นที่ให้เช่ากันในระยะยาวนานมาก ๆ

ซึ่งปัจจุบัน ธรรมเนียมการให้เช่าระยะยาว ๆ แบบนี้ก็ยังอยู่เหมือนเดิม แถมยังมีความซับซ้อนเพิ่มขึ้นด้วย

โดยคนเช่าต้องเสียค่าเช่าที่ดินที่เรียกกันว่า Ground Rent และหลังจากปี ค.ศ. 1920 เป็นต้นมา ก็ต้องเสียค่าใช้จ่าย
ที่เรียกว่า Service Charge ให้กับเจ้าของด้วย

ค่าใช้จ่ายตรงนี้ คือเงินที่เจ้าของเรียกเก็บจากคนเช่า เพื่อเอาไปซ่อมแซมอสังหาฯ ที่คนเช่าอยู่อาศัยในทุก ๆ ปี

แต่การทำแบบนี้ ก็ยิ่งสร้างความไม่พอใจให้กับคนเช่ามากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะกฎหมายที่ออกมา เหมือนเอื้อให้เจ้าของอสังหาฯ ได้ประโยชน์มากกว่าแทน

ทำให้รัฐบาลอังกฤษ ก็ค่อย ๆ แก้กฎหมายการให้เช่ามาเรื่อย ๆ ไล่ตั้งแต่การยกเลิกค่าเช่าที่ดิน ที่เจ้าของเรียกเก็บจากคนเช่า แต่ให้เก็บเฉพาะค่า Service Charge เท่านั้น

ส่วนค่าเช่าที่อยู่อาศัย ก็ยังต้องจ่ายปกติทั่วไป เหมือนเวลาเราไปเช่าที่ไหนเหมือนเดิม

โดยผู้เช่า มีสิทธิ์จะรู้ข้อมูลสรุปค่าใช้จ่ายของ Service Charge ว่าเอาไปทำอะไรบ้าง ซึ่งเจ้าของก็ต้องทำเป็นใบเสร็จออกมาอย่างชัดเจน

นอกจากนี้ ผู้เช่ายังสามารถมีสิทธิ์ขยายเวลาเช่าของตัวเอง โดยกำหนดให้เช่าได้นานถึง 990 ปี

จากเดิมที่คนปล่อยเช่ามีสิทธิ์กำหนดเวลาการปล่อยเช่าแค่ฝั่งเดียว แต่ถ้าผู้เช่าสามารถกำหนดเวลาเช่าได้ ก็จะลดความเสี่ยงที่คนปล่อยเช่า ไม่ต่ออายุสัญญาได้มากขึ้น

นอกจากนี้ กฎหมายยังเริ่มยกเลิกการปล่อยเช่าระยะยาว
ด้วยการห้ามไม่ให้ปล่อยเช่าระยะยาวอีกต่อไปแล้ว โดยเริ่มต้นจากกลุ่มบ้านใหม่

รวมถึงการให้สิทธิ์คนเช่า มีช่องทางในการเป็นเจ้าของทรัพย์สินที่ตัวเองได้เช่า เพื่อให้ตัวเองเป็นเจ้าของที่อยู่อาศัยในอนาคตได้ง่ายมากขึ้น

ทั้งหมดนี้ ก็เป็นเรื่องราวของสัญญาเช่าหลักพันปี ที่เกิดขึ้นตั้งแต่อดีต แต่ก็ยังส่งผลมาถึงตอนนี้ ที่ยังมีสัญญาเช่าหลักพันปีให้เราเห็นกันอยู่ในสหราชอาณาจักร

ซึ่งปัจจุบัน ก็คงไม่มีสัญญาไหนที่นานถึง 9,000 ปี แบบที่ Guinness เคยทำสัญญาเช่าโรงเบียร์แล้ว

แต่เรื่องราวของ Guinness ก็กลายเป็นภาพสะท้อนประวัติศาสตร์ของอังกฤษได้เป็นอย่างดีว่า ธรรมเนียมการเช่าเวลานานขนาดนี้ มีมานานมากแค่ไหน..

References
-https://www.bbc.com/news/articles/c3e8x0084x5o
-https://www.bloomberg.com/news/articles/2024-07-18/leasehold-reform-why-uk-is-finally-changing-ancient-property-laws?utm_source=chatgpt.com
-https://www.politico.eu/article/uk-britain-struggle-reform-feudal-housing-system/
-https://www.economicsobservatory.com/uk-land-and-property-whats-happening-with-freehold-and-leasehold-reform
-https://www.gov.uk/leasehold-property/service-charges-and-other-expenses
-https://commonslibrary.parliament.uk/leasehold-reform-in-england-and-wales/
-https://communities.lawsociety.org.uk/property-commentary/leasehold-a-feudal-system-/5064029

Tag: Guinness อธิบายสัญญาเช่า ประวัติศาสตร์อังกฤษ

อธิบายสัญญาเช่า 9,000 ปี ของ Guinness ผ่านประวัติศาสตร์อังกฤษ

เรื่องที่คุณอาจสนใจ

2 CEO ที่ไม่ใช่ผู้ก่อตั้ง สร้างมูลค่า 100,000,000,000,000 ให้บริษัท

34,000,000,000,000 บาท (อ่านว่า 34 ล้านล้านบาท) นี่คือมูลค่าบริษัทที่หายไปในคืนเดียว ของบรรดาหุ้นเทคโนโลยีสหรัฐฯ-ยุโรป

กรณีศึกษา Jamie Mai ใช้ Options ปั้นพอร์ตจาก 5,000,000 บาท กลายเป็น 500,000,000 บาทได้ ภายใน 2 ปี

ITOCHU บริษัทเก่าแก่ แต่ยังกำไร 100,000,000,000 ทุกปี ทำธุรกิจอะไร ? | Insights on Japan Economy EP.2

ก้าวสำคัญในตลาดอสังหาริมทรัพย์นอกตลาด ของ KBank Private Banking ที่ปิดระดมทุนได้กว่า 2,000 ล้านบาท

เจาะกลยุทธ์ "กอด - Secure Core, Embrace Future" ของ FPT สู่เป้าหมายรายได้ 16,000 ล้านบาท

สรุปหลักการเก็บเงิน สไตล์พี่หนู แม่บ้านเงิน 1,000,000 แห่งห้องสมุดตลาดหลักทรัพย์

เจาะกลยุทธ์ใหม่ Thai Union ยกระดับรายได้ 100,000 สู่ 200,000 ล้านบาท